Python การแสดงผลด้วย print()

print() เป็นฟังก์ชันพื้นฐานใน Python ที่ใช้สำหรับการแสดงผลข้อมูลออกทางหน้าจอ ไม่ว่าจะเป็นข้อความ ตัวเลข หรือข้อมูลประเภทอื่นๆ โดยมีวิธีการใช้งาน ดังนี้

Syntax

print(object(s), sep=separator, end=end, file=file, flush=flush)

object(s) : วัตถุใด ๆ และใส่ได้หลายตัว จะถูกแปลงเป็นข้อความ (string) ก่อนที่จะพิมพ์ออกมา
sep=separator : (ไม่บังคับ) กำหนดตัวคั่นระหว่างวัตถุ ถ้ามีมากกว่าหนึ่งตัว ค่าเริ่มต้นคือช่องว่าง ' '
end=end : (ไม่บังคับ) กำหนดสิ่งที่จะพิมพ์ต่อท้ายข้อความ ค่าเริ่มต้นคือ \n (ขึ้นบรรทัดใหม่)
file=file : (ไม่บังคับ) วัตถุที่มีเมธอด write ใช้ระบุว่าจะพิมพ์ไปที่ไหน ค่าเริ่มต้นคือ sys.stdout
flush=flush : (ไม่บังคับ) ค่าบูลีน กำหนดว่าต้องการให้ล้าง (flush) output ทันที (True) หรือบัฟเฟอร์ไว้ก่อน (False) ค่าเริ่มต้นคือ False

1. การใช้งานพื้นฐาน

แสดงข้อความธรรมดา

print('Hello Python')
print("สวัสดีครับ")
print("Python เรียนง่ายมาก")

ผลลัพธ์:

Hello Python
สวัสดีครับ
Python เรียนง่ายมาก

แสดงตัวเลข

# แสดงจำนวนเต็ม
print(42)
print(-15)

# แสดงทศนิยม
print(3.14159)
print(2.5)

ผลลัพธ์:

แสดงผลการคำนวณ

print(10 + 5)
print(20 - 8)
print(6 * 7)
print(15 / 3)
print(2 ** 8)

ผลลัพธ์:

2. การแสดงหลายค่าในครั้งเดียว

แยกด้วยช่องว่าง (ค่าเริ่มต้น)

print("ชื่อ:", "สมชาย", "อายุ:", 25)
print(1, 2, 3, 4, 5)
print("ผลรวม", 10, "+", 5, "=", 15)

ผลลัพธ์:

ชื่อ: สมชาย อายุ: 25
1 2 3 4 5
ผลรวม 10 + 5 = 15

กำหนดตัวคั่นเอง (sep)

print("Apple", "Banana", "Orange", sep=", ")
print("2025", "01", "15", sep="-")
print("A", "B", "C", sep=" | ")
print(1, 2, 3, 4, 5, sep="")

ผลลัพธ์:

Apple, Banana, Orange
2025-01-15
A | B | C
12345

3. การจัดรูปแบบท้ายบรรทัด (end)

ค่าเริ่มต้น (ขึ้นบรรทัดใหม่)

print("บรรทัดที่ 1")
print("บรรทัดที่ 2")
print("บรรทัดที่ 3")

ผลลัพธ์:

บรรทัดที่ 1
บรรทัดที่ 2
บรรทัดที่ 3

กำหนด end เอง

# ไม่ขึ้นบรรทัดใหม่
print("Hello", end=" ")
print("World")

# ใช้ตัวอักษรอื่น
print("Loading", end="...")
print("Complete!")

# ใช้หลายอักขระ
print("Python", end=" -> ")
print("Programming")

ผลลัพธ์:

Hello World
Loading...Complete!
Python -> Programming

4. การใช้งานกับตัวแปร

name = "อรรถพล"
age = 20
height = 175.5
is_student = True

print(name)
print(age)
print(height)
print(is_student)

ผลลัพธ์:

อรรถพล
20
175.5
True

รวมข้อความกับตัวแปร

name = "สมหญิง"
score = 95

# วิธีที่ 1: แยกด้วยเครื่องหมายจุลภาค
print("ชื่อ:", name)
print("คะแนน:", score, "คะแนน")

# วิธีที่ 2: รวมข้อความ (สำหรับ string)
print("สวัสดี " + name)

# วิธีที่ 3: ใช้ str() แปลงตัวเลข
print("คะแนนของคุณคือ " + str(score) + " คะแนน")

ผลลัพธ์:

ชื่อ: สมหญิง
คะแนน: 95 คะแนน
สวัสดี สมหญิง
คะแนนของคุณคือ 95 คะแนน

5. f-string (รูปแบบที่แนะนำ)

การใช้งานพื้นฐาน

name = "ชัยวัฒน์"
age = 25
salary = 35000.50

# ใส่ตัวแปรลงในข้อความ
print(f"ชื่อ: {name}")
print(f"อายุ: {age} ปี")
print(f"เงินเดือน: {salary} บาท")

# รวมหลายตัวแปร
print(f"สวัสดี {name} คุณอายุ {age} ปี")

ผลลัพธ์:

ชื่อ: ชัยวัฒน์
อายุ: 25 ปี
เงินเดือน: 35000.5 บาท
สวัสดี ชัยวัฒน์ คุณอายุ 25 ปี

การจัดรูปแบบตัวเลข

pi = 3.14159265359
price = 1234.56
percentage = 0.8567

# จำกัดทศนิยม
print(f"π = {pi:.2f}")                # 2 ตำแหน่งทศนิยม
print(f"ราคา: {price:.1f} บาท")       # 1 ตำแหน่งทศนิยม

# เปอร์เซ็นต์
print(f"ความสำเร็จ: {percentage:.1%}")  # แปลงเป็น %

# จัดรูปแบบตัวเลข
print(f"จำนวนเงิน: {price:,.2f} บาท")   # ใส่จุลภาค

ผลลัพธ์:

π = 3.14
ราคา: 1234.6 บาท
ความสำเร็จ: 85.7%
จำนวนเงิน: 1,234.56 บาท

การคำนวณใน f-string

length = 10
width = 5
price_per_unit = 25.50

# คำนวณภายใน f-string
print(f"พื้นที่: {length * width} ตารางเมตร")
print(f"ราคารวม: {length * width * price_per_unit:,.2f} บาท")
print(f"ค่าเฉลี่ย: {(85 + 92 + 78) / 3:.1f} คะแนน")

ผลลัพธ์:

พื้นที่: 50 ตารางเมตร
ราคารวม: 1,275.00 บาท
ค่าเฉลี่ย: 85.0 คะแนน